اعدام فلسطینیان توسط صهیونیست‌ها در اراضی اشغالی قانونی می‌شود؟
طی یک سال اخیر حجم تنش عملیات‌های شهادت‌طلبانه و مسلحانه فلسطینی‌ها علیه اشغالگران رشد قابل توجهی داشته است.
آنچه صهیونیست‌ها را کلافه و هراسان کرده، مسلحانه بودن و گسترش عملیات‌های شهادت طلبانه و مسلحانه فلسطینی‌ها علیه اشغالگران به درون سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸، یعنی عمق تل آویو است؛ به گونه‌ای که در ۲ ماه حدود ۲۰ اسرائیلی در ۶ عملیات کشته شدند.
این ترس و حجم عملیات‌ها موجب شده ایتمار بن غفیر و مای گولان دو عضو تندرو کنست (نام پارلمان) رژیم صهیونیستی درصدد ارائه پیش‌نویس قانونی در رابطه با اعدام فلسطینیان مجری عملیات‌های شهادت‌طلبانه در اراضی اشغالی هستند. پیش‌نویس قانون مذکور قرار است هفته آینده (ابتدای خرداد ماه) به کمیته قانونگذاری کنست ارائه شود.
قانون اعدام در سرزمین‌های اشغالی
در آیین یهود مانند اسلام حکم اعدام وجود دارد. حتی در ابتدای اعلام تشکیل جعلی اسرائیل، قانونی مبنی بر قانونی بودن یا نبودن آن وجود نداشت. تا آنکه در سال مجازات اعدام در سال ۱۹۵۴ با تصویب کنست قانون اعدام لغو شد و به نوعی از لیست احکام قضایی کنار گذاشته شد.
سابقه‌های ناکام برای احیای قانون اعدام
برخی احزاب در رژیم صهیونیستی تلاش‌هایی به منظور احیای قانون اعدام علیه فلسطینی‌ها انجام داده‌اند. احزاب تندرو بار‌ها لایحه اعدام را برای مبارزین فلسطینی به پارلمان ارائه کرده‌اند؛ اما با توجه به احزاب سکولار و منسوخ و پر هزینه بودن اعدام در جهان کنونی تاکنون به تصویب نرسیده است.
معروف‌ترین تلاش برای احیای اعدام مربوط به سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ است. از سال ۲۰۱۵، لیبرمن رئیس حزب اسرائیل بیتنا، در وعده‌های انتخاباتی اش این را مطرح کرد که طرح قانون اعدام برای فلسطینی‌ها را ارائه خواهد کرد. سال ۲۰۱۷ این قانون ارائه شد. لیبرمن و بقیه پیشنهاد دهندگان این لایحه آن را مجازاتی بازدارنده برای کسانی که قصد حمله دارند توصیف می‌کردند.
بر این اساس، دادگاه‌های نظامی رژیم صهیونیستی اجازه خواهند داشت با رای اکثریت جمعی از قضات، همه کسانی را که به اتهام تروریست محاکمه می‌شوند، به مرگ و اعدام محکوم کنند. به زبان ساده این اصلاحیه نه تنها چراغ سبزی به دادگاه‌های نظامی برای صدور مجازات اعدام است، بلکه این مجازات را در موارد غیر خاص نیز عادی‌سازی می‌کند. ضمن آنکه براساس آن این لایحه بسیاری از اسرای فلسطینی در معرض حکم اعدام قرار می‌گفتند؛ لذا این طرح حمله‌ای بود به زندانیان سیاسی فلسطینی و تلاشی برای سرکوب کسانی که در برابر اشغال فلسطین مقاومت کرده بودند.
این طرح سال ۲۰۱۸ به رای گیری هم گذاشته شد. طرح احیای مجازات اعدام در دور اول رای‌گیری در پارلمان صهیونیست‌ها با ۵۲ رای موافق (از ۱۲۰ کرسی) در مقابل ۴۹ رای مخالف به تصویب رسید. این طرح نیاز داشت برای تبدیل شدن به قانون، دو بار دیگر مورد تایید کنست رژیم صهیونیستی قرار بگیرد که تغییرات پارلمانی و فروپاشی‌های پیاپی کابینه فرصت به رای گذاشته شدن را نیافت. به طور مثال نتانیاهو گفته بود: در مورد‌هایی بسیار افراطی، بعضی از افراد جنایات هولناکی مرتکب می‌شوند. آن‌ها لیاقت زنده ماندن ندارند.
لیبرمن که آن زمان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی بود گفته بود: عاملان حملات تخریبی دیگر نمی‌توانند امید داشته باشند که پس از چند سال زندان یا در جریان مبادله با زندانیان اسرائیلی آزاد شوند. ما نباید اجازه دهیم که آن‌ها (فلسطینی‌ها) پس از قتل در زندان بمانند، از شرایط مطلوب آنجا لذت ببرند و شاید حتی در آینده آزاد شوند. ادبیاتی که کاملاً نشان دهنده نگرانی آن‌ها از تکرار تبادل بزرگ شالیت است.
شالیت نام نظامی صهیونیستی است که در سال ۲۰۰۵ توسط حماس اسیر شد که بعداً عامل تبادلی میان غزه و رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۱ شد. در این تبادل بسیاری از شخصیت‌های مشهور مقاومت فلسطین از حمله یحیی سنوار (مسئوا کنونی حماس در نوارغزه) آزاد شدند و امروز رسانه‌های صهیونیستی می‌گویند کاش او را زنده نگذاشته بودند. گفتنی است در این تبادل از جمله ۴۵۰ اسیر حبس ابد، تمام ۳۰ زن اسیر (که برخی حبس ابد بودند)، ۴ اسیر اهل قدس و ۶ عرب اسرائیلی (دارای تابعیت صهیونیست) آزاد شدند.
اعدام میدانی
اعدام میدانی، واقعیتی است که نادیده گرفته می‌شود. اسرائیل در واقعیت به گونه دیگری فلسطینی‌ها را اعدام می‌کند. در ماه‌های اخیر اعدام میدانی باز به صدر اخبار برگشته است. دو ماه پیش ارتش رژیم صهیونیستی رسماً قانون جدیدی را ابلاغ کرد که نظامیان صهیونیست مختارند حتی در صورتی که مهاجم فلسطینی مسلح نباشد و خطر جدی آن‌ها را تهدید نمی‌کند؛ به سوی او شلیک کنند.
یا در مثال دیگری سال گذشته جنبش فلسطینی الاسیره نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد که شیوه رفتار اداره زندان با اسیر العمور یکی از اسرایی که در زندان به شهادت رسید نشان می‌دهد که شهادت وی یک ترور و اعدام حقیقی بوده و این بیانگر ادامه سیاست اهمال پزشکی در حق اسرا در داخل زندان‌ها است.
جنبش الاسیره عنوان کرد که رژیم صهیونیستی در جریان انتقال این اسیر فلسطینی به بیمارستان زندان صحرایی نفحه، او را بیش از ۱۴ ساعت در راهرو نگه داشته بود و این دلیلی قاطع بر اوج جنایات این رژیم در حق این اسیر فلسطینی است. اسرای فلسطینی در اعتراض به شهادت اسیر «سامی العمور» در زندان رژیم صهیونیستی، یکی از بخش‌های زندان عسقلان را به آتش کشیدند.
جمع بندی
صهیونیست‌ها به دنبال احیای قانون اعدام هستند تا هزینه را برای مجریان عملیات‌های مقاومتی افزایش دهند. مانند قوانین سخت زمان بالای اسرارت، عدم حق مرخصی و بازدید‌های محدود همراه با شیشه‌های جدا کننده و یا حکم تخریب منزل مجری عملیاتی که به شهادت رسیده یا در زندان است.
اما اینگونه احکام‌ها، تنها بر حجم واکنش فلسطینی‌ها برای دفاع از خودشون خواهد افزود و با توجه به واکنش‌های بین المللی به احیای حکم اعدام در این شرایط پر تنش، بنظر می‌رسد تصویب این قانون تحقق نخواهد یافت.
منبع: مهر
