تاونسند هریس بازرگان و سیاستمدار آمریکایی

هریس که درصدد گرفتن ماموریتی دیپلماتیک در ژاپن بود نخست به بانکوک رفت تا طی مذاکره با پادشاه غربگرای وقت سیام (تایلند کنونی)، فرا پین کلائو «قرارداد رابرتز-۱۸۳۳» را بازبینی کند. او در این مذاکره دیدگاه رسمی آمریکا را این‌گونه بیان کرد:

«ایالات‌متحده دارای هیچ متصرفاتی در شرق نبوده و چنین تمایلی هم ندارد. شکل دولت ما نگه‌داشتن مستعمرات را قدغن کرده است. از همین‌رو ایالات‌متحده نمی‌تواند مورد حسادت قدرت‌های شرق باشد. رئیس‌جمهور، در‌صدد ایجاد روابط تجاری صلح‌آمیز با سیام بوده و هدف از ماموریت من نیز همین موضوع است.» در پی این مذاکرات نخستین سرکنسول آمریکا به سیام فرستاده شد.

فرانکلین پیرس، چهاردهمین رئیس‌جمهور آمریکا در ۱۸۵۶ هریس را به‌عنوان سرکنسول آمریکا در ژاپن منصوب کرد تا هریس نخستین کنسولگری آمریکا را در شهر شیمودا افتتاح کند. هریس که درصدد رعایت اصول دیپلماتیک در این سفر بود خواهان آن شد تا شخصا نامه رئیس‌جمهور را به شوگان (هر‌یک‌ از فرمانداران‌ موروثى‌ ژاپن‌ که‌ همه‌ کاره‌‌ محل‌ خود بودند و تا سال‌ ۷‌۶‌۸‌۱‌ حتى‌ امپراتور را هم‌ تحت‌ سلطه‌ داشتند) در ادو تقدیم کند و پس از ۱۸ ماه مذاکره موفق به ملاقات با وی شد. پس از چهار ماه دیگر هریس در نهایت موفق به بستن «عهدنامه مودت و تجارت» موسوم به «عهدنامه ۱۸۵۸ هریس» شد؛ قراردادی که موجب تحکیم تجارت بین ژاپن و آمریکا شد و تاثیر بیشتر غرب بر سیاست و اقتصاد ژاپن را تسهیل کرد. او در ۱۸۶۱ در حالی که گزارش‌های نادرستی مبنی بر مرگ وی شایع شده بود، به کشورش بازگشت. دیپلمات ارشد ژاپنی، موریاما طی نامه‌ای به وی نوشت: «شما را باید بیشتر از یک دوست دانست. شما صاحب خیر و معلم ما بوده‌اید. روح و خاطره شما برای همیشه در تاریخ ژاپن خواهد ماند.» هریس در پایان عمر متاثر از تجارب زندگی خود در ژاپن، انزوای خودخواسته‌ای را در پیش گرفت. او در ۲۵ فوریه ۱۸۷۸ در نیویورک درگذشت.